Gönül ve Akıl

Karanlıklara düşüyorum

Amansız karanlıklara!

Ama zaten pek de aydınlık değildi ki gönlüm

.

Gönlüm

Ve aklım

.

Sıkışıyorum bu gerçekle, hayal dünyamda

Düşlerimde hep bir iyilik

Ve kötülük var

İyi yanı sensin

Kötü yanı gerçekte olmaman!

Kötü yanı ölüm

Gerçekte korkular!

.

Aklıma engel olamıyorum

Tıpkı gönlüme engel olamadığım kadar!

İmkansızlıklarla ve imkanlarla doluyum

İmkansızlığım sensin

İmkânım ölüm!

Bunları yazarken bile

Ellerim titriyor

Korkuyorum

Korkusuzluğumla övünemiyorum!

.

‘Gel beni kurtar’ diyorum içimden

Gönlüm rahatlarsa

Aklıma sahip çıkar hesabı…

.

‘Gel beni kurtar’ diyorum içimden

Ama içimden!

Yaşamımın özeti bu!

Herkes, her söz, her şey hayalimde!

Gerçeklere bulaşamıyorum…

Çok yakınımda elimi süremiyorum

Kendi kendime yaşıyorum

Bazen seninle öyle bir sohbet ediyoruz ki

Ama sen bilemezsin!

Bilsen neleri tartışıyoruz

Nasıl bir bağ var aramızda ah bir bilsen!

Nelere göğüs gerdik

Benim için neler yaptın

Senin için neleri göze aldım…

Bilemezsin!

Ama şimdi sadece bakışma

Soğuşma

Beni unutma!

Zaten iyi değilim

Aklım bari esenliğe kavuşsun

.

Karanlıklara düşüyorum

Amansız karanlıklara

Ama zaten pek de aydınlıkta değildi ki

Gönlüm!