Adamın Elinde Bir Gül

adamın elinde bir gül

gecenin bir vakti

adamın elinde bir gül

koklamaya cesareti yok

aç mı?

susuz mu?

adamın elinde bir gül

yol kenarında mı bulmuş?

yoksa koparıp

kast mı etmiş canına

adamın elinde bir gül

yürüyor karanlığın

ortasında

ıssız bir sokakta

küçük kızı şimdi uyuyor

sırtında koskoca bir yük

adamın elinde kırmızı gül

en büyük yarasına

merhem olmaya mı gelmiş?

adamın elinde bir gül

bir romanın arasında unutulmaya

yüz mü tutacak yoksa?

bir hatıra mı?

adamın elinde kırmızı bir gül

yürüyor karanlığın ortasında

sen mi geldin?

evet!

tık tık tık

aç kapıyı

elimde kırmızı bir gül

sana getirdim

ama ben bir gül

değilim ki!

sustuğu an başlar

yeşil gözlü kadın

güller taze ve canlıdır

benim ise yorgun bileklerim

eskiyen yüzüm

bu gül benim değildir

adamın elinde bir gül

öpüyor karısının alnından

alıyor gülü

takıyor çemberinin yanına

sen diyor

bir

gülden

öte

çok öte

bir diyarda

yetişen

benim gibi

yalnız ve

kötü bir adamı

iyileştiren

bir çiçeksin

ismin yok

bu güzelliğin tarifi yok

sen elimdeki

Gülden

En güzel Gülden

Gülen

bir kadınsın

adamın elinde bir gül

adamın elleri arasında

bir yüz

adamın ellerinin arasında gül

ölüme çağıracak kadar güzel

cennetin ötesinden gelen

bir gül